راهبرد‌های بهینه‌ی دفاع از سامانه‌های حسّاس با وجود اهداف مجازی و رویکرد قابلیت اطمینان

امروزه دفاع از مناطق و منابع حسّاس، یکی از سیاست‌های کلان بقای دولت‌ها محسوب می‌شود و برای رسیدن به این هدف، به‌ کارگیری راهبرد‌های آگاهانه و مفید لازم و ضروری است. در این تحقیق، نمونه‌ سازی برای بهینه‌ یابی سرمایه‌ گذاری حفاظت از سامانه‌ های حساس در نظر گرفته شده است که در این سامانه‌ ها، مدافع با توجه به محدودیت‌های بودجه و فضای مورد نیاز برای تجهیزات دفاع، به دنبال حداقل‌‌سازی خسارت وارده از سوی مهاجم است در حالی ‌که هدف مهاجم تخریب حداکثری اهداف حساس با توجه به محدودیت‌های بودجه و وزن تجهیزات تهاجمی است. در این حالت، مدافع برای فریب‌ دادن مهاجم همچنین کاهش خسارت وارده به سامانه‌ های حساس، تعدادی اهداف مجازی (مصنوعی) ایجاد می‌کند و مهاجم در پی شناسایی نکردن قطعی این اهداف مجازی، برای تشخیص آنها به‌صورت احتمالی عمل می‌کند. به‌طور کلّی در این تحقیق، با توجه به احتمالات موجود در حمله‌ی موفق، قدرت تشخیص مهاجم در شناسایی اهداف مجازی، ساختار قابلیت اطمینان سامانه و رویکرد نظریه بازی‌ها در پیدا کردن نقطه‌ی ‌تعادل  ، یک نمونه‌ی برنامه‌ریزی غیرخطی برای تعیین میزان سرمایه‌ گذاری دفاع از تمامی زیرسامانه ‌ها ارائه شده است. در نهایت، نمونه‌ی ارائه ‌شده‌ی تحقیق برای یک  نمونه‌ی کاربردی استفاده می‌شود و نتایج نهایی آن، مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.